Hikaye yazmaktan, tecrübelerimizden, anılarımızdan neden korkalım ki? Onlar bizi biz yapan şeyler değil mi? Ben yaşadığım her şeye “iyi ki” diyorum. İyi ki yapmışım da öğrenmişim bunları, böyle davranmayı diyorum. Çünkü keşkelerle, pişmanlıklarla yaşanamayacağını öğrendim. Bana sadece stres ve üzüntü veriyor. Ben korkmuyorum yaşamaktan, aşktan, kazık yemekten, düşmekten, gerilimden. Korkmuyorum kendi tecrübelerimi kendim yaratmaktan. Korkmuyorum hikayemi yazmaktan. Korkmuyorum hayattan.
Bundan 3 ay sonra da, 5 yıl sonra da kendi hikayemi yazmaya devam edeceğim. Her seferinde yeni bir şey öğreneceğim hayata dair ve hikayeme ekleyeceğim. Öğrenmekten hiç vazgeçmeyeceğim🌸
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder