Keşke şimdi burada olsaydın...
Elinde televizyon kumandası, sürekli kanalları geziyor olurdun. Bir yandan canın kahve çekiyor olurdu ama ben söylemeden dile getirmezdin. Tabletine indirdiğin oyunlarınla tartışıyor olurdun. Hiçbir zaman anlamazdım o sinirini. Tıpkı Fenerbahçe maçlarını izlerken yaşadığın öfke patlamaları gibi. Hala anlamıyorum gerçi, 22 tane adam top peşinde koşturuyor, sen yarısına kuruluyorsun falan... İlginç yani. Yine de ben bu anıları gülerek hatırlayacağım çünkü bu hatıralar, davranışlar, huylar seni sen yapan şeylerdi.
Şu an gittiğin yerden memnun musun, orada buluştuğun eski arkadaşların var mı, rakıyı çok severdin; orada da içiyor musun kendi yaptığın rakıları, yoksa benim gibi sana kahve yapan birileri var mı? Bilmiyorum.
Hiç rüyalarıma uğramadın. Dayım geliyor ara ara, çok sağlıklı görüyorum onu. Sen de gel olur mu, o halinle hatırlayayım seni.
Westa'ya gözümüz gibi bakıyoruz, haftaya veterinere götüreceğiz aşısını yaptırmaya. En son seninle gitmiştik, hatta orada bir kedi ve annesi ile tanışmıştık, sohbet etmiştik. Birlikte hasta yatan kedilere bakıp onlara şifa dilemiştik. Dilerim iyilerdir ve dilerim sen de yerinde mutlusundur baba, babam.
Seni çok seviyorum. Rüyalarımda buluşalım olur mu?
-Kızın
