Hayat Çelmesini Taktığında

 Mükemmel bir insan değilim ve mükemmel bir hayatım yok. Her insan gibi benim de eksilerim, hayatımın da eksikleri var. Bazıları tamamlayamayacağım kadar büyük ve onları olduğu gibi kabul etmem gerek, bazılarıysa minicik; birazcık uğraşla çok rahat bir şekilde artıya çevrilebilir. Bende bunun için uğraşıyorum. Yazı yazdığım yerler, okuduğum okul/bölüm, uğraştığım aktiviteler... Gibi gibi gibi. Saymakla bitmez aslında. Hiç durmuyorum da diyebiliriz. Durup dinlendiğim anlar yok mu, tabii ki var. O anlarım olmasa başarıya ulaşamazdım. Hayatta bazen molalar çok işe yarar, ilham verir, insana motivasyon sağlar. İyi düşünebilmek için ruhen ve bedenen dinlenmek gerek. Hayat aslında tam da bu zamanlarda çelmesini takıyor insana. Üstelik bir taneyle de kalmıyor. Önemli olan bu çelmeler değil, o çelmelerden nasıl kurtulduğumuz. Eğer pes edip ilk çelmede düşersek, hiçbir şeyi tam anlamıyla başaramayız.